وقتی اندوه به سرانگشت ماجرا میرسد

گاهی نزدیکه سکته کنم اما زنده م در نهایت

توی فایل ورد نشستم بنویسم همون حین نوشتن فهمیدم چرا لالم

چرا هیچی نمیگم

من میترسیدم

از خودم و اینجا

و سخت بود چیزی بگم

سخت بود حقیقی باشم

وقتی اندوه به سرانگشت ماجرا میرسد...

این زندگی نمیدانم به قلم کیست

اما فصل قبل بی شباهت به این فصل بود

جوری که چرخش عجیب این ماجراها در ذهن هیچ خواننده ای جای نمیگیرد

این گریه ها در کنار این خنده ها، باورپذیر نیستند

از پشت دوربین بی خبر تماشایش کنی و گریه

و بعد سوار بر کشتی از میان آبها بگذری به سوی زندگی دیگر

کسی نمیفهمد

حتی خودم

وقتی اندوه به سرانگشت ماجرا میرسد...

نیاز دارم یکی کتاب زندگی منو دست بگیره و منو ببره چند فصل جلوتر این گذشته ی‌ نزدیک این فلش بک‌های مدام داره از پا درم میاره وقتی اندوه به سرانگشت ماجرا میرسد...